ورود یک ستاره دنباله‌دار جدید به منظومه خورشیدی

همچنین در مقایسه با فاصله ستاره‌های دنباله‌داری که تا کنون از کنار زمین عبور کرده، ده‌بار نزدیک‌تر به مریخ است.

به گزارش يورونيوز این رویداد فرصتی نادر برای ماهواره‌هایی بود که به مطالعه مریخ از نزدیک مشغولند، تا بتوانند از زندگی واقعی یک ستاره دنباله دار در اطراف منظومه خورشیدی تصاویری را ثبت کنند.

• مفاهیم: سیارک، ریزسیاره و سیاره کوتوله چیست؟

اگر نظریه "یان اورت" ستاره شناس هلندی را مبنا قرار دهیم که می‌گوید ستاره‌های دنباله دار از مکانی در اطراف منظومه خورشیدی می‌آیند که یک سال نوری با خورشید فاصله دارد (و این مکان با اقتباس از نام این ستاره شناس "ابر اورت" نام گرفته است)، نکته جالب این است که ستاره دنباله دار سایدینگ اسپیرینگ برای اولین بار است که به منظومه خورشیدی سفر کرده و وارد فضای این منظومه شده است.

این رویداد از این نظر مهم است که همه ستاره‌های دنباله دار دیگری که تا کنون با منظومه شمسی برخورد نزدیک داشته‌اند، برخورد آنها ادواری بوده و دوره مداری آنها برای هر برخورد زیر ۲۰۰ سال بوده است. در حالی که دوره مداری ستاره دنباله دار سایدینگ اسپرینگ چند میلیون سال است.

از آنجا که این اولین بار است که سایدینگ اسپیرینگ به منظومه خورشیدی سفر کرده و تا این حد به خورشید نزدیک شده است، هنوز روشن نیست که پیآمدهای این سفر بر روی این ستاره دنباله‌دار چه بوده یا خواهد بود.